آشنایی با موزه ملی ایران

آشنایی با موزه ملی ایران

فرمت فایل دانلودی: .pdf
فرمت فایل اصلی: PDF
تعداد صفحات: 10
حجم فایل: 550
قیمت: 13000 تومان

بخشی از متن:
موزه ملی ایران ( مدرسه صنایع قدیمیه) از بناهای دوره قاجار در زمان فتحعلی شاه می باشد. نام قدیمی آن حوزخانه باغ نگارستان بوده که یکی از سه باغ تهران قدیم به شمار میرود.

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

پاورپوینت موزه نور و عکاسی- بررسی کامل موزه از تمامی جوانب معماری

پاورپوینت موزه نور و عکاسی- بررسی کامل موزه از تمامی جوانب معماری

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: ppt
تعداد صفحات: 40
حجم فایل: 13208
قیمت: 7000 تومان

بخشی از متن:
در تحقیق حاضر چگونگی یک موزه از نظر اصول معماری به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته و همچنین چندین موزه معروف جهان با تصاویر مورد بررسی قرار گرفته است.
در ذیل نمونه ای از یک اسلاید را برای شما اورده ایم:
تاریخچه موزه:
موزه به شکل امروزی خود در اواخر قرن سوم پیش از میلاد توسط بطلمیوس در اسکندریه تاسیس شد.اما در قرون وسطی به دلیل حاکمیت کلیسا و تفتیش عقاید نقش آموزشی موزه ها کمرنگ شد. با آغاز رنسانس و شکوفایی علوم موزه ها هم به موازات رشد و توسعه علوم مختلف فعالیت خود را آغاز کردند.در سال 1683 موزه اشمولین نخستین موزه ی ملی بر مبنای یک مجموعه ی خصوصی در شهر آکسفورد انگلستان گشایش یافت.

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

پاورپوینت موزه، ضوابط طراحی و ساخت و مطالعات موردی،

پاورپوینت موزه، ضوابط طراحی و ساخت و مطالعات موردی،

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: pptx
تعداد صفحات: 130
حجم فایل: 14588
قیمت: 8000 تومان

بخشی از متن:
تعریف موزه

موزه مکان گردآوری، نگهداری، مطالعه و بررسی کردن و نیز به نمایش گذاشتن نعمتهای فرهنگی یا طبیعی به منظور آموزش، پژوهش و ارزش دادن به این مجموعه ها و لذت بردن از آنهاست.

معنای لغوی و اصطلاحی موزه:

نام موزه از لغت فرانسوی "Musee " گرفته شده و به معنای مکانی است که مجموعه بزرگی از آثار باستانی و صنعتی و چیزهای گرانبها را در آن به معرض نمایش می گذارند و دانشمندان و پژوهشگران و هنرمندان و علاقه مندان از آن استفاده می کنند. کلمه موزه را فرانسویان از لغت یونانی گرفته اند. موزه نام تپه ای در آتن بوده است که در آن عبادتگاهی برای موزه ها ساخته شده بود.

امروزه در کشورهای گوناگون جهان موزه ها، آثار باستانی، مردم شناسی، طبیعی، حیوانات و وحوش و مجموعه تاریخی آن کشورها را به نمایش می گذارد. فرهنگ تمدن هر قوم و ملتی از طریق اشیا و وسایلی که در آن موزه ها جمع آوری شده است شناخته می شود. یکی از راههای شناخت اقوام گذشته و نحوه زندگانی آنها بازدید از موزه هاست که جنبه آموزشی نیز دارد.

تاریخچه موزه:

پژوهشگران و متخصصان موزه داری، به دنبال ریشه یابی واژه موزه به مبدأ "هلنی" بسنده کرده و تاریخ موزه و تاریخگذاری این پدیده را این گونه تعریف کرده اند:

"معبد خدایان هنر شعر و موسیقی که بر فراز تپه ای در آتن قرار داشت، نخستین موزه ای است که در تاریخ موزه ها نام برده می شود و موزه "آشمولین" در شهر آکسفورد نخستین موزه ای است که آثار مشرق زمین را در خود محفوظ داشته است. نخستین موزه در قاره آسیا موزه "هارمیتاژ" یا "هرمیتاژ" در لنینگراد روسیه است و اولین موزه ایران در سال 1295 هـ .ش به نام "موزه ملی ایران" پایه گذاری و گشایش یافته است. سال 1746 میلادی را در تاریخ تحول و تکامل موزه ها باید نقطه عطفی به شمار آورد. زیرا در این سال نویسنده فرانسوی، "لاخون دوسن ین" عقاید و اندیشه های نوینی را درباره موزه مطرح کرد که موجب تحرک و تسریع در بنیادگیری موزه ها شد. چهار سال پس از آن به سال 1750 میلادی اولین موزه واقعی جهان در قصر لوکزامبورگ برپا شد."
نقش حیاتی موزه ها در جوامع بشری نقشی بدیع، ماندگار و مروج ناب ترین پدیده های فرهنگی است. موزه ها از معدود مراکز حافظ یادگاران نسل گذشته و در حقیقت فرزندان هنر و تاریخ هستند. هر یک از این اشیا در عین بی زبانی به هزار زبان سخن می گویند زیرا اسناد معتبری از هنر، فرهنگ و تاریخ را ارایه می دهند.

موزه کلمه ای یونانی است که از " موزه یون " به معنای مجلس فرشتگان الهام گرفته است. به طور کلی موزه به مجموعه ای از آثار و اشیایی اتلاق می شود که در محل یا عمارتی نگه داری و در معرض نمایش گذاشته شوند.

روزنامه شرف موزه را اینگونه تعریف می کند : " موزه به اصطلاح اهالی فرنگ عبارت است از مکان یا محلی که مخزن آثار قدیمه و اشیای بدیعه و نقایس و مستظرفات دنیاست و از هر تحفه و یادگاری که در آن مخزون و موضوع است اهل علم و اطلاع، کسب فایدتی و کشف سری می نمایند و از احوال و اوضاع هر زمان و صنایع و حرف آن و رسوم و آداب معموله آن ایام و عواطف انام با خبر می گردند. می توان گفت که موزه مقیاس شعور و میزان عقول و درجه افهام، اصناف و مرآت ادراک سلاسل است. مشکلات لاینحل در اینجا حل می شود و بر معلومات تاریخی شهود اقامه می نماید. "

در یونان قدیم به محلی موزه گفته می شد که در آنجا به مطالعه صنایع و علوم می پرداختند. " ایکوم " شورای جهانی موزه ها، موزه را موسسه ای دایمی دانسته که اهداف مادی ندارد و در آن به روی همگان گشوده است و برای خدمت به جامعه و پیشرفت آن فعالیت می کند. هدف موزه ها، گرد آوری و نگه داری، تحقیق، انتقال و نمایش شواهد بر جای مانده از انسان و محیط زیست او به منظور بررسی، آموزش و بهره برداری معنوی است. تعریفی دیگر موزه را بنیادی دانسته که سه وظیفه اصلی جمع آوری، نگه داشت و نمایش اشیا را بر عهده دارد. این اشیا ممکن است نمونه های از طبیعت و مربوط به رمین شناسی و ستاره شناسی یا زیست شناسی باشد. یا آن که آفرینش های هنری و علمی انشان را در طول تاریخ به نمایش بگذارد. اولین موزه هایی که در دنیا شکل گرفتند، هدف خاصی نداشتند. اماکن و پرستشگاه های مقدس چون کلیسای کاتولیک،‌معابد یونانی و پرستشگاه های بودایی در ژاپن را در بر می گرفتند. اولین مجموعه شخص دنیا در سال 1683 میلادی در آکسفورد انگلستان با نام موزه آشمولین به صورت عمومی درآمد. در دوره رنسانس که تحول عظیم فرهنگی. هنری در اروپا ( قرن پانزدهم به بعد ) پدید آمد، موزه ها نیز بیشتر مورد توجه قرار گرفتند و ارزش راستین خود را بار یافتند.

اوج هنری موزه داری جهان را می توان در موزه لوور پاریس دید. این موزه که هم اکنون به صورت یک مرکز بزرگ پژوهشی در آمده است،‌بزرگترین موزه دنیا محسوب می شود. ساختمان این موزه قبل از انقلاب کبیر فرانسه، یکی از کاخ های سلطنتی فرانسه بود که در آن آثار با ارزش هنری نگه داری می شد. پس از انقلاب کبیر فرانسه در سال 1789 م این کاخ با آثارش به مردم فرانسه اهدا شد و در سال 1793 م تبدیل به موزه ملی فرانسه گردید. بخش عظیمی از آثار این موزه به دایره " هنر اسلامی " اختصاص دارد که این اشیا را وزارت آموزش و هنرهای ظریفه دولت فرانسه برای غنی کردن موزه از کشورهای مشرق زمین گردآوری کرده است. هیات های مختلف فرانسوی حدود صد سال در ایران به کاوش های باستان شناسی پرداخته اند. که از جمله آنان می توان به آندره گدار، ژاک دمورگان و مارسل دیولافوا اشاره نمود. در سال 1889 م دمورگان به ایران آمد و به حفاری پرداخت. سپس در سال 1895 م امتیاز حفاری در ایران را از ناصرالدین شاه گرفت و بعد از آن در زمان مظفرالدین شاه آن را تمدید کرد که به موجب آن امتیاز انحصار حفاری باستان شناسی در تمام ایران به دولت فرانسه و اگذارشد. در این مدت بیشتر اشیای تاریخی و منحصر به فرد چون لوح قانون حمورابی و … زینت بخش موزه لوور پاریس شد.

تاریخ تشکیل اولین موزه در ایران را باید در گنجینه های گرانبهایی که باستان شناسان به دست آورده اند، جستجو کرد. ایرانیان برای رهایی از آسیب بیگانگان گاهی گنجینه های گرانبهایی مانند کلوزر، کلماکره و مجموعه سفال ئ آبگینه گرگان را درون چاه ها و حفره ها پنهان می کردند.

اولین بار به دستور ناصرالدین شاه قاجار در داخل سلطنتی کاخ گلستان، تالاری به موزه اختصاص یافت که سپس همین مکان با ملحقاتی غنی تر شد و به نام موزه " همایونی " گشایش یافت. روزنامه شرف در توصیف این موزه می نویسد:" موزه همایونی طولا" چهل و سه زرع و عرضا" هیجده زرع مشتمل بر بیست اتاق است. این موزه خزینه ای است مشحون به ظواهر جواهر گرانبها و ظرایف و نفایس اشیاء‌ و آثار جلیله علمیه و مهمات حربیه قدیمه، آلات، ادوات متنوعه و مصنوعات ازمنه سابقه ونتایج خیالات حکمای بزرگوار و تماثیل و تصاویر نگارنده های بی مثل و مانند روزگار و پرده های نقاشی کار نقاشهای مشهور و حاصل صناعی کارخانه های معروف و ظروف چینی بسیار و ممتاز کار چین و روسیه و انگلیس و بلور آلات، کارخانه های ساکس و نیز کارخانه های معتبر"

این موزه پس از مدتی از بین رفت. جواهرات آن به خزانه بانک ملی انتقال یافت و بعدا" به موزه مجهزی تبدیل شد و سلاح های آن به موزه دانشکده افسری سپرده شد. در دوره مشروطه به دستور وزیر معارف " صنیع الدوله " دایره ای به نام اداره عتیقات بین سال های ( 1295.7 م ) به وجود آمد که کارش سر و سامان دادن به وضع خراب حفاری های غیر مجاز بود و در همین زمان بود که موزه ایران " معارف " تاسیس شد. این موزه در بر گیرنده اشیای عتیقه،‌ کاشی، سفال، سکه و سلاح بود و. به عنوان اولین گام موثر در تاریخ موزه داری ایران به شمار می رود.

بیشترین جلوه تاریخ موزه داری ایران را در ایجاد موزه ایران باستان باید جستجو کرد. این موزه با 2744 متر زیر بنا به دلیل قدمت اشیا، در زمره یکی از موزه های مادر دنیا محسوب می شود که به سال 1316 خورشیدی افتتاح گردید.

طراحی ساختمان این موزه به عهده " آندره گدار " فرانسوی بود و شکل ظاهری ساختمان الهام گرفته از طاق کسری انوشیروان ساسانی است.

این موزه در برگیرنده آثار مختلفی از هزاره ششم پیش از میلاد تا دوران مختلف اسلامی است که در دو طبقه به نمایش در آمده است. آثار و اشیاء به نمایش در آمده در موزه آیینه تمام نمایی ازفرهنگ، هنر،‌آداب و روسوم،‌باورها و اعتقادات گذشتگان و نیاکان ماست و آن را تنها پل ارتباطی بین گذشته،‌حال و آینده می توان به شمار آورد.

موزه را نبایستی مکانی دانست که در آنجا صرفا" آثار تاریخی و باستانی به نمایش در می آید، بلکه تمامی نمایشکاه های هنری، علمی، جانوری، پزشکی، نگارخانه ها، کتابخانه ها و آرشیوها و بیشتر بناهای تاریخی به نوعی موزه هستند. هر شیئی و اثر به نمایش گذاشته شده در موزه یا نمایشگاه زبان حالی دارد و با بیننده اش ارتباط برقرار می کند با تعمق و تفکر می توان زبان حال این آثار را دریافت و از دیدگاه های مختلف آن را بررسی نمود.

یکی از مهمترین وظایف یک موزه برقرار کردن ارتباط فرهنگی بازدید کننده با شیئی به نمایش در آمده است. در حقیقت باید کوشید تا همان ارتباط وحسی را که بین خالق یک اثر و خود وجود داشته به نوعی دیگر به بازدیدکنندگان منتقل نمود که این امری دور از دسترس نیست.

امار نشان می دهد که در قرن نوزدهم فقط عده خاصی از موزه ها بازدید کرده اند. کنفرانس عمومی یونسکو در نهمین جلسه خود در دهلی ( 1956 م ) تاکید نموده استکه بازدید ازموزه ها به ویژه برای طبقه کارگران آسان تر شود و به راه هایی که به منظور پربار شدن و غنی شدن موزه ها پیشنهاد می شود، توجه گردد.

آمار دیگر نشان داده است که کشورهایی که دارای موزه های متنوع هستند و بازدیدشان رایگان است از هر دویست نفر که به سینما می روند تنها یک نفر از موزه های بازدید می کنند. در انگلستان رسم بر این است که اگر مدرسه و یا هر مرکز آموزشی دیگر، زمانی را به تدریس هنر اختصاص ندهد، موزه ها این کمبود را جبران می کنند. عده ای از کارشناسان تاسیس موزه های ویژه کورکان را که از جذابیت بیشتری برخوردار است، توصیه می کنند. در اینجا شایسته است کهب رای روشن دلان هم فکری شود.

موزه ها روزانه بازدید کنندگان زیادی در سنین مختلف با فرهنگ های گوناگون دارند، اگر با موزه آرایی سنجیده و راهنمایی مناسب ارزش تاریخی و هنری هر شیئی بر بیننده مشخص شود، یک شیئی سفالی ساده مربوط به هزاره اول پیش از میلاد همانند یک تابلوی نقاشی معاصر جذاب و پر بیننده خواهد شد.

باید یک وابستگی و دلدادگی فرهنگی بین اشیا و بازدید کنندگان به وجود آورد و موزه را مانند یک مجتمع آموزشی و پژوهشی مورد استفاده همگان قرار داد و آموزش از طریق اشیا تنها بیننده را به سوی خود جذب نمی کند. بلکه هدفی بالاتر دارد و آن بالاتر بردن سطح آگاهی و دانش بازدیدکنندگان است. در سایه همین آگاهی است که غارتگران اموال فرهنگی کم تر موفق خواهند شد آثار مار را به یغما ببرند.

باید فرهنگ آموزش موزه ها را گسترش داد و پهنه گسترده ای را برای این کار در نظر گرفت. رسانه های گروهی و وسایل ارتباط جمعی را تشویق به معرفی ارزش تاریخی این آثار کرد و با پخش برنامه های مختلف آموزشی بر آگاهی مردم افزود. با ایجاد امکانات رفاهی . تفریحی در کنار موزه ها از جمله تالار سخنرانی، سینما،‌تاتر، بوستان، شهربازی و …. مردم را به سمت موزه ها کشاند.

ارتباط فرهنگی میان موزه ها می توان یکی از مهمترین راه هایی باشد که به بررسی و شناخت فرهنگ ها پرداخته و موزه ها را از سکون و رکود بیرون آورد و پربار کند. چه خوب است هر از گاهی آثار موزه های مختلف کشور نزد یکدیگر به امانت گذارده شود و این کار آنقدر ادامه یابد که به صورت چرخه تبادلات فرهنگی موزه در آید. برای نیل به دیگر اهداف موزه ها می توان کلاس های آموزشی مرتبط و در خور نوع موزه ها برگزار نمود مثلا" در کنار موزه های هنرهای تزیینی کلاس های تذهیب، تشعیر و کتابت و برای موزه های تاریخ و

باستانشناسی کلاس های سفال گری و موزه فرش،‌کلاس قالی بافی و … دایر نمود.

اهداف موزه

گردآوری، حفظ و نمایش آثار هنری معاصر و گسترش سطح شناخت جامعه
شناساندن هنرهای معاصر اصفهان، سایر استانهای ایران و هنر معاصر بین الملل
عرضه و نمایش دائمی هنرهای معاصر و سایر کشورها
آشنا نمودن مردم و خصوصاً هنرمندان با هنرهای معاصر
برقراری ارتباط با موزه ها و مراکز حفظ، آموزش و اشاعه هنر معاصر در ایران و سایر کشورها
برنامه ریزی و ارائه طرح های لازم برای تشویق، تحقیق و پژوهش در زمینه هنرهای معاصر
ایجاد برنامه های آموزشی جهت آشناسازی جامعه و خصوصاً هنرمندان با هنر معاصر از طریق برگزاری جلسات سخنرانی، برنامه بازدید، گردهمایی، انتشار کتاب و مجله، امور سمعی و بصری، مرمت آثار و انجام خدمات فنی
ایجاد بانک اطلاعات هنرمندان معاصر ایران با عنایت خاصه به شهر تاریخی اصفهان بازگشت
عمده فعالیتهای موزه

برپایی نمایشگاههای هنری در سطوح استانی، ملی و بین المللی

برگزاری جلسات سخنرانی و سمینارهای تخصصی در ارتباط با رشته های مختلف هنری

گردآوری، حفظ، مرمت و نمایش آثار هنری نفیس

آشنا نمودن مردم و هنرمندان با هنرهای معاصر

برقراری ارتباط با موزه های و مراکز فرهنگی، هنری داخلی و خارجی

گونه بندی اولیه‌ای که در بسیاری از کشورها هنوز متداول است و همچنان در اسامی کمیته‌های تخصصی ایکوم دیده می‌شود، تمایز بین موزه‌های صنایع دستی، هنرهای کاربردی، تاریخ، مردم شناسی، علوم طبیعی، دانش و فناوری، موزه‌های منطقه ای، محلی و موزه‌های تخصصی است. در عین حال سیر تحول مو

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

بررسی موزه مردم شناسی و معرفی چند نمونه موزه- در 40 صفحه-docx

بررسی موزه مردم شناسی و معرفی چند نمونه موزه- در 40 صفحه-docx

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: docx
AFFPAGECNTحجم فایل: 2449AFFPRODUCTPRICE

بخشی از متن:

علم مردم شناسی بر پایه مطالعاتی استوار است که در درون گروه یا جامعه معین دربارة مسائل و روابط اجتماعی و نهادهای سنتی انجام می گیرد، یک مردم شناس با اقامت طولانی و مستمر در بین گروه یا جامعه مورد مطالعه و با استفاده از روش های مطالعه مستقیم که مشاهده و مصاحبه و غیره است، نخست به ثبت و ضبط دیده ها و شنیده های خود می­پردازد که به این عمل مردم نگاری گویند. سپس به تجزیه و تحلیل می نشیند تا به کشف روابط درونی و جریان کاربردی هریک از آنها برسد.

موضوع علم مردم شناسی فرهنگ است. فرهنگ یعنی همة آثار انسانی و به عبارتی هر آنچه توسط انسان ساخته می شوند و به وجود می آید. فرهنگ سه جزء اصلی دارد که شامل عنصر فرهنگی، ترکیب فرهنگی و حوزة فرهنگی می شود. عنصر فرهنگی که کوچکترین جزء قابل تعریف فرهنگی است، ترکیب فرهنگی هم از مجموعة عناصر فرهنگی که دارای کارکردهای همسو باشند تشکیل می شود و حوزة فرهنگی از عناصر و ترکیب فرهنگی به وجود می­آید که دارای بُعد جغرافیایی و مکانی است. این سه جزء فرهنگ هر کدام می تواند موضوعی مفید برای طرح و ارائه در موزة مردم شناسی باشند.

از موضوعات مهم در آماده و ارائه یک موزة مردم شناسی می توان نام برد. معتقدات، آداب و رسوم، زبان معیشت، مسکن، فنون، هنرها، خوراک، پوشاک و سایر جنبه های زندگی در جوامع مختلف خصوصاً ایران هستند

مناطق و حوزه های جغرافیایی متعدد و متنوع که در سرتاسر کشورمان پراکنده است می­تواند موضوعات را بیشتر و گسترده­تر کند، حوزه­هایی چون کوهستانی (زاگرس و البرز)، کویری، مناطق جنگلی، سواحل شمالی و جنوبی و مردم مناطق دشتهای سرسبز همه از جمله موضوعاتی هستند برای تحقیق و ارائه در موزة مردم شناسی.

موزه های مردم شناسی را می توان به طور کلی دو دسته به حساب آورد.

1- موزه های مردم شناسی ملّی که اشیاء از اقسانقاط کشور جمع­آوری شده و به صورت موضوعی کنار هم چیده و جمع شده اند، اشیاء بر مبنای بار فرهنگی مشترکی که دارند و در مجموعه های متعلق به مناطق فرهنگی مختلف صورت می­گیرند، ارائه می شوند. علاوه بر ارائه و معرفی مستقل هر شیئی، در مجموع یک کار مقایسه ای به عمل می­آید.

2- موزه های بومی، این موزه ها دارای حوزه و بعد مکانی خاص و تعریف شده ای هستند و اشیاء آن بیانگر جنبه های مختلف زندگی در یک جا هستند و متعلق به گروه انسانی خاصی هستند.

با توجه به اینک انسان محور اصلی موضوعات موزه های مردم شناسی است به نظر می رسد که مراحل مختلف زندگی یک انسان و اشیاء و ابزار مورد استفاده او و همچنین مراسمات و آداب و سنن که یک انسان در زمان خاصی انجام می دهد نیز می تواند موضوعی مناسب برای چیدن و ارائه در یک موزة مردم شناسی باشد.

اشیاء موزة مردم شناسی

اشیاء و صحنه سازی برای اشیاء باید مربوط به زمان پیش از صنعتی شدن انسان باشد و از نظر تاریخی هم عصر نباشد تا بتوان به عنوان سندی محکم از آن برای مطالعات و پژوهشی استفاده کرد. برای ارائه یک شئی در موزة مردم شناسی باید کاربرد و مکان استفاده آن را شناخت و بررسی کرد.

نحوة ارائه اشیاء در موزة مردم شناسی

با توجه به موضوعات فراوان در این رابطه می توان به طور مثال طریق معیشت را موضوع برای معرفی اشیاء در موزة مردم شناسی در نظر گرفت و طریقه ارائه اشیاء را نشان داد.

در کشور ما، شغلهایی مانند کشاورزی، دامداری، صیادی و تجارت بیتر دیده می شده و ملموس تر بوده است در کشاورزی سه مرحله کاشت، داشت و برداشت برای هر نوع کشتی و در هر منطقه­ای وجود دارد لذا تقسیم بندی ابزاری و مراسمات مربوط به آن می تواند هم در موزه های ملی و هم در موزه های منطقه­ای ارائه و به نمایش گذاشته شود.

مکان برای موزة مردم شناسی

استفاده از بناهای تاریخی برای اهداف گوناگون در کشور ما وجود دارد که بهترین و مناسبترین کاربری آن موزة مردم شناسی است. بناهایی که خود جزیی از اشیاء مردم است بهتر می تواند ارتباط برقرار کند با اشیاء مردم، از جمله بناهای مناسب برای موزة مردم­شناسی، حمامها، کاروانسراها، بازارها، خانه­ها، کاخها و سایر مکانها هستند، از مساجد و سایر بناهای مذهبی نیز می توان موضوعات و اشیاء مذهبی را به نمایش گذاشت.

هر فضای معماری که بوجود آمده نمایانگر نیازی و برآوردن احتیاجی از انسان بوده که ما می توانیم با استفاده از آن فضا و اشیاء موجود در آن واقعیتهایی از انسانهای گذشته بدست آوریم و به نمایش بگذاریم.

اهداف موزة مردم شناسی

جامعه شناسی به لایه های روی و ظاهری جامعه می­نگرد و ابعاد گوناگون زندگی ظاهری انسان را در نظر دارد. ولی مردم شناسی به لایه های زیرین جامعه می نگرد.

موزة مردم شناسی می تواند پایگاه محکمی برای تحقیقات مردم شناسان، جامعه شناسان و سایر اندیشمندان باشد، خصوصاً موزة های محلی و منطقه­ای در کشف رازهای نهفته مناطق مختلف کمک حال اندیشمندان خواهند بود. با مطالعه دقیق در احوال این موزه ها می توانند در حل مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هر منطقه ای گام برداشت.

برقراری ارتباط بین فرهنگ های مختلف و یا به عبارت ساده تر ارتباط بین مردم، وظیفه موزه های مردم شناسی است که با توجه به فشارهای مختلفی که از هر سو به مردم وارد می شود و آنها را از گذشته و زندگی آرام گذشته خود دور می سازد با دیدن این اشیاء و یاد خاطرات خوش آن می تواند تسکینی بر دردهای انسان باشد و برای رسیدن به دنیایی آرام و عاری از هرگونه کینه و نفاق کوششی کند و رفاه و آسایش را برای همه بخواهد و حق همه بداند.

خلاصه:اهمیت موزه و تاریخ تاسیس آن، معرفی طبقات مختلف موزه واشیائی که به معرفی نمایش گذاشته شده، طبقه اول غرفه‌های: آرایش سفال، اشیاء فلزی، ساخته‌های چوبی، شیشه‌ای و سنگی، نمد، منبت‌کاری و خاتم‌کاری، فرامین، قلمدانهاو عقدنامه‌ها، دراویش سازها، روشنائی، حمام، قهوه‌خانه، تدفین ـ طبقه دوم غرفه‌های: پوشاک، بافندگی، صنایع دست، سفر، زورخانه، کف‌پوشها.

موزه مردم شناسی

برای شناخت شکل ها، قیافه ها و معیارهای مردم نقاط مختلف ایران، لباسی که این مردم می پوشند یا می پوشیدند، ابزار و آلاتی که در زندگانی روزمره، آئین ها، مکان ها وجاهای مخصوصی چون زورخانه و خانقاه بکار می بردند، از آن زمان که موزه در ایران جائی برای خود باز کرد، طرح و برنامه ای در ذهن ها بود.

منهای جنبه های مستقیم تحقیقی و فرستادن گروههای محقق به نقاط و خطه های مختلف ایران و بررسی در قیافه و لباس و ابزار و آلات زندگی و آئین ها و عادت های مردم که زمینه های اصلی دانش تازه و شیرینی بنام مر دم شناسی را تشکیل میدهد، این فکر وجود داشت که در تهران ودیگر مراکز استان، موزه هائی برای این منظور تشکیل شود تا هم وسیله ای برای تحقیق و بررسی اهل پژوهش باشد و هم محلی برای تدریس مردم شناسی به دانشجویانی که در این رشته درس می خوانند و یا می خواهند مردم خود را خوب بشناسند و از این راه به ریشه ها و اصول همبستگی و پیوند ملی دست یابند.

بی تردید، چه از راه گشت وگذار و راه یافتن به نقاط دور و نزدیک این سرزمین که صاحب فرهنگ و آئینی وسیع است وچه از راه مطالعه در احوال و عادات و ابزار و آلات زندگی و نزدیکی و دوری این وسایل و قیافه ها، علم مردم شناسی که به تازگی مورد توجه فراوان اهل تحقق و بررسی قرار گرفته است، امکان بیشتر و آسانتری برای گسترش خواهد یافت. این، از آن دسته دانش هائی است که اگر خوب شناخته آید و به اشاعه ای مطلوب برسد، مورد استقبال فراوان بیشتر طبقات و قشرهای اجتماعی و بویژه دانش آموز و دانشجو قرار خواهد گرفت. چرا دانستن هر نکته اش شیرین و سهل است و دریچه تازه ای را بروی یادگیرنده باز می کند.

برای نمونه ، اگر دانش آموز دبیرستانی، از راه مطالعه ی مستقیم، یعنی رفتن میان ایل شاهسون آذربایجان یا از راه غیر مستقیم، یعنی دیدن قیافه شاهسون و لباس و آلات و ابزار و وسایل چادرنشینی و زندگی او، بخشی ازمردم خود را بشناسد، برایش شیرین تر از آن خواهد بود که در کتاب بخواند.

«دیرک» چادر یعنی چه، یا اینکه پیراهن زن های شاهسون بلند است یا کوتاه ومردهایش چه جور کلاهی بسر می گذارد.

اینست که لزوم تشکیل موزه ی مردم شناسی و از همه مهمتر تکمیل موزه ی موجود تهران که رو بفراموشی میرفت، از مدت ها پیش ذهن مسؤولان را بخود مشغول کرده بود.

این موزه، با شکل ووضع وکیفیتی بهتر – از سال پیش در کاخ گلستان تشکیل شده است.

بنیاد این موزه به سال 1314 بدوران سلطنت رضاشاه کبیر نهاده شد و پس از چند سال کوشش در راه تشکیل آن، سال 1316 گشایش یافت. محل موزه مردم شناسی از مهرماه 1316 تا آبان ماه 1347 در خیابان بوعلی (ارامنه سابق) بود و از آن ببعد به محل فعلی «کاخ ابیض» منتقل شد.

کاخ ابیض در اواخر سلطنت ناصرالدینشاه در گوشة جنوب غربی محوطه گلستان ساخته شد وبعلت سفیدی رنگ نمای ساختمان و پله ها و ازاره های سراسری کاخ که همه از مرمر سسفید رگدار است به کاخ ابیض معروف شد. این کاخ از ابتدای بنای خود همواره محل اشتغال صدراعظم ها و رئیس الوزاءها و نخست وزیران وقت بود و جلسات هیئت دولت همیشه در تالار این کاخ تشکیل میشد.

حدود هفده سال پیش که نخست وزیری به کاخ والاحضرت شاهپور علیرضا پهلوی در خیابان کاخ انتقال یافت، بفرمان شاهنشاه کاخ ابیض در اختیار هنرهای زیبای کشور (وزارت فرهنگ و هنر امروز) قرار گرفت وپس از انجام تعمیراتی در آن به محل تشکیل نمایشگاههای موقت ومرکز فعالیت های ادارة کل موزه ها و فرهنگ عامه اختصاص داده شد پس از تشکیل وزارت فرهنگ و هنر و انتقال اداره کل موزه ها و فرهنگ عامه به محل جدید، در وضع نمای غربی و اطاقهای طبقات کاخ ابیض منطبق با شیوه اصلی تغییرات و تعمیرات مهمی انجام گرفت تا از انهدام وویرانی آن که بعلت رطوبت و کهنگی ساختمان پیش آمده بود جلوگیری شود.

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.