ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بخشی از متن:
ستون فقرات از طرفی نخاع شوکی را محافظت مینماید و از طرف دیگر وزن سر و گردن و تنه را تحمل نموده و اجازه حرکت به آنها و لگن می دهد.
ستون فقرات از روی هم قرار گرفتن 33 مهره به وجود آمده است ؛ هفت مهره گردنی ٬ دوازده مهره پشتی ٬ پنج مهره کمری ٬ پنج مهره خاجی و چهار مهره دنبالچهای. مهرههای خاجی و دنبالچه ای غالباً به یکدیگر جوش خورده و استخوان واحدی را به وجود آورده اند
هر واحد از ستون فقرات یک مهره است. هر یک از مهره ها با مهره بالا و پایین خود به وسیله مفاصل و رباطهایی متصل می گردند. گرچه پایداری ستون فقرات به وسیله این مفاصل و رباطها تأمین می گردد ولی عضلات اطراف ستون فقرات (Paravertebral Muscels) در عقب و عضلات جدار شکم در جلو نیز در پایداری آن نقش دارند.
دیسک بین مهره ای که به صورت کمک فنری ضربه های وارده به ستون فقرات را خنثی می کند ٬ به صورت صفحه ای مابین دو جسم مهره قرار گرفته است . این عضو که بزرگترین عضو بدون عروق در بدن است از دو قسمت محیطی و مرکزی به وجود آمده است . قسمت محیطی از رشته های لیفی ضخیمی تشکیل شده است که حلقه لیفی (Anulus Fibrosus) نامیده می شود. قسمت مرکزی دیسک (Nucleous Pulposus) را مایع نیمه جامد ژلاتین مانندی تشکیل داده که 80-90 درصد از آن را آب و بقیه آن را مواد کلاژن و گلیکوپروتئین تشکیل می دهند. خاصیت ارتجاعی دیسک بین مهره ای بستگی به کافی بودن مقدار آب موجود در هسته مرکزی و سالم بودن حلقه لیفی آن دارد. دیسک بین مهره ای توسط الیاف نسبتاً محکمی به جسم مهره ای بالا و پایین خود می چسبد. دیسک بین مهره ای علاوه بر خاصیت کمک فنری ٬ به صورت بلبرینگی بین دو مهره مجاور قرار می گیرد و باعث تسهیل در حرکات مهره ها روی یکدیگر می شود. دیسک بین مهره ای از استحکام قابل ملاحظه ای برخوردار است . آزمایشهای انجام شده نشان می دهد که گاه فشار وارد شده به ستون فقرات قبل از پاره شدن دیسک منجر به کلاپس تیغه بالا و پایین جسم مهره ای می گردد. فشار وارده به قسمت مرکزی دیسک به اطراف یعنی به قسمت محیطی آن منتقل می گردد. با توجه به شکل مارپیچی الیاف قسمت محیطی ٬ دیسک از قدرت تحمل نسبتاً زیادی برخوردار است.
بخشی از متن:
هر انسان معمولاً ۲۶ مهره در ستون فقرات خود دارد. مهره ها بوسیله صفحات انعطاف پذیری به نام دیسک بین مهره ای از یکدیگر جدا می شوند.
اگر بنا به دلایلی دیسک از قسمت عقبی خود دچار بیرون زدگی یا فتق شود، این قسمت بیرون زده روی نخاع یا رشته های نخاع فشار وارد می کند و سبب بروز درد در ناحیه کمر با انتشار به پاها می شود.
مردم به اصطلاح به این بیماری دیسک کمر می گویند که البته اصطلاح درست آن فتق دیسک کمری می باشد. این بیماری، بیماری سیاتیک نیز خوانده می شود.
شایع ترین علت کمردرد در جوامع مختلف فتق دیسک است که بیش از ۹۰ درصد علل کمردردها را تشکیل می دهد. فتق دیسک عمدتاً در سنین ۳۵ تا ۵۵ سالگی رخ می دهد که البته در سنین بالاتر نیز ممکن است دیده شود.